کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۰۷

زیبد اگر از تنگدلی بگریزی

در خرّمی و عیش فراخ آویزی

هم باده، گرت بجان ستانی میلست

هم جرعه ، اگگر دل دهدت خون ریزی