کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۷۵۱

ای قامت تو چو روز در دی کوتاه

زنهار مدار دست از می کوتاه

خورشید رخت بلند از آن برنامد

تا دست زوال باشد از وی کوتاه