کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۷۴۰

شد باد مطّرا گر پیرامن سرو

آورد چنار دست در گردن سرو

ابر آمد و برداشت بصد لابه گری

گردی که نشسته بود بر دامن سرو