کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۷۳۱

فخرست مرا از آن رخ فرخ تو

صد شه نکنه آنچه کند یک رخ تو

گرمات شود از تو حریفی چه عجب؟

یا بازی خود نگه کند یا رخ تو