کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۹۰

در عرضگه سپاهت ای شاه ز من

حقّا که بچشم خویش دیدم روشن

از حلقة نعلها زمین زیر زره

وز صفحۀ تیغها هوا در جوشن