کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۸۲

نه بی رخت انتظار دانم کردن

نه جز غمت اختیار دانم کردن

تو هر چه توانی ز جفا باز مگیر

من گر نکشم چه کار دانم کردن؟