کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۷۹

عمری بودم بخدمتت بسته میان

در ساخته با غمت بهر سود و زیان

بر من چه جفاهای تو بینند عیان

امروز چه گویتد ترا عالمیان؟