کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۳۴

گرمن ز غمت حکایت آغاز کنم

با خود دل خلقی بغم انباز کنم

خون در دل من فسرده بینی ده تو

چون غنچه اگر من سر دل باز کنم