کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۳۰

هر سرو که من ببوستان بنشانم

بر یاد قد سرو روان بنشانم

با سرو به آرزوی آن بنشینم

تا آرزوی قدت بدان بنشانم