کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۰۱

گر نتوانم که با تو ساغر گیرم

یا تنگ بآغوش خودت در گیرم

این بتوانم که هر کجا پای نهی

در حال ببوسه خاک از و برگیرم