کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۹۸

چون در تو نیارم که پیاپی نگرم

دزدیده بزیر چشم تا کی نگرم؟

من خام طمع وصل کسی می طلبم

کم زهرۀ آن نیست که دوری نگرم