کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۸۱

بس جور که من ز دست جانان بردم

بس دست که از غصّه بدندان بردم

بس غصّه که آشکار و پنهان بردم

تا عمر عزیز را بپایان بردم