کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۷۲

از لعل تو پخته گشت هر کاری خام

وز خط تو شد دایرۀ ماه تمام

لبهای تو کرد کام شکّر شیرین

دندان تو کرد کار گوهر بنظام