کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۶

وقتست که دل کند منوّر قندیل

آب آرد بر دهان ز آذر قندیل

سنگ اندازی کنیم امروز چنان

کافتد آن سنگ روزه را در قندیل