کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۱

ابر آمد و کرد پر گهر دامن گل

زیرا همه دامنست پیراهن گل

ما نیز نهیم رخت پیرامن گل

پیمانه همی زنیم در خرمن گل