کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۵۷

شادی طلبی از غم جانان مگسل

ور دل جویی ز زلف ایشان مگسل

ور عیش خوشت باید و کاری بنظام

تا جان داری زان لب و دندان مگسل