کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۵۵

با رنگ رخ تو بر سمن خندد دل

جز زلف تو جای خویش نپسندد دل

در زلف تو دانی بچه پیوندد دل؟

خود را برسن بر تو همی بندد دل