کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۵۴

آن غنچه نگر چو من گرفتار بدل

پیوسته لبش بمهر و انکار بدل

آورده فراهم رخ و برخود پیچان

زانست که هر دم رسدش خاربدل