کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۴۹

کردم بهوس عمارتی اندر دل

وز آلت و ساز کار بودم غافل

از خاک بخون دل گلی حاصل شد

وز بی کاهی چو خر بماندم در گل