کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۰۰

ای دیده، خیال روی چون گلنارش

برخود زدی از چشم فرو مگذارش

وی دل تو سرطرۀ عنبر بارش

نیک آوردی بدست ، محکم دارش