کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۴

در عالم هجر آن بت شکر پاش

آوازۀ بی صبری من چون شد فاش

ارجاف کنی زکوی وصلش امروز

در گوش دلم گفت که نومید مباش