کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۸۳

چون می شنوم برطمع خودپیروز

زین پس منم ودلی قناعت اندوز

دانم که شکم خاره تر از چرخ نیم

و او نیز بقرصی بسرآرد هر روز