کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۳۷

تا شاخ شکوفه سیم خود کرد نثار

کاری بنوا دارد و برگی بسیار

تو نیز درم خرج کن و باک مدار

چون شاخ اگرت ببرگ می باید کار