کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۲۹

ای وصل تو بر تراز تمنای امید

ناپخته بمانده با تو سودای امید

من در تو کجا رسم که آنجا که تویی

نه دست هوس رسید و نه ÷ای امید؟