کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۱۹

دی گفت صبا که گل بنزدیک رسید

باور کردم که رنگ آن بود پدید

زیرا که چو چشمهای نرگس می جست

می دانستم که روی گل خواهد دید