کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۴

دی اسب مرا گفت که نیکو نبود

کت خود غم اسب و علف او نبود

اسبی که برو نشینی و خاک خورد

آن اسب بجز که نقش زلو نبود