کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۲

از خواجه مرا اگر نوازش نبود

هجوش نکنم نه ز آنکه سازش نبود

کآنکس که مدح اهتزازش نبود

دانم که زهجو احتزازش نبود