کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۲

راز من و تو چو هر کسی می گویند

هر کس سخنی از هوسی می گویند

نزدیک تو ای چشم بداز روی تو دور

کم می آیم، زانکه بسی می گویند