کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۴۸

با آنکه دلم ز وصل خرم نکند

یک ذره ز سرکشی خود کم نکند

از رشک حرام کرد بر چشمم خواب

تا دل طمع خیال ازو هم نکند