کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۴۶

قلب صف عقل عقربی می شکند

بازار هلال غبغبت می شکند

چشمم زغمت نیک گهر ریز شدست

دریاب که ناموس لبت می شکند