کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۴۱

چوگان زلفان که سوی میدان یازند

گوی از دل عاشقان غمگین سازند

اوّل ز خودش بزخم دور اندازند

و آنگاه دو اسبه از پیش می تازند