کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۱۶

رفت آنکه ز چشم اشک چو لولو بچکد

یک دانۀ آبدار نیکو بچکد

بی خون چگر گهر فشاندی و کنون

لعلی بهزار خون دل زو بچکد