کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۶

چون موم بدست غم زبون باید شد

و آنگه بآتش اندرون باید شد

ور روشنی می طلبی همچون شمع

سوزان سوزان زخود برون باید شد