کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۰

پیوسته ترا حال پریشان باشد

خرج تو همه ز کیسۀ جان باشد

این مایۀ عمر صرف در چیزی کن

کآنگاه که این نباشدت آن باشد