کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۸

بسیار بدیدم و چو تو کم باشد

یاری که برنج یار خرم باشد

نازک دل و زود سیر و بد پیوندی

زان وصل تو چون پیاله یک دم باشد