کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۴

یاد تو کند کسی که خامش باشد

مست تو بود کسی که باهش باشد

آنجا که برد غمزۀ تو دست بتیغ

جان آن ببرد که خویشتن کش باشد