کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۷۶

شاید که دلم بمن نمی پردازد

کز غصه بخویشتن نمی پردازد

دانی که چرا نیم گریزد ز غمت؟

کز غم بگریختن نمی پردازد