کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۷۴

عاشق که بیاد روی دلبر میرد

هر دم زدنی برذق دیگر میرد

شمعی همه شب در آن هوس زنده کند

تا صبحدمی پیش رخ خور میرد