کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۷۳

نه عقل ز کار من شماری گیرد

نه در دل من صبر قراری گیرد

اشکی که بخون جگرش پروردم

هر لحظه ز چشم من کناری گیرد