کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۴۹

شب گرچه ز روشنی جدایی دارد

او را دو طرف بروشنایی دارد

بیگانه ز حال دل منم ورنه دلم

دیریست که با تو آشنایی دارد