کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۸

گر حلقۀ زلف تو کسی زبشمارد

در حال دلش بکفر ایمان آرد

زین سر که سر زلف درازت دارد

کس را بوصال روی تو نگذارد