کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۰

یک روز فلک کار مرا ساز نداد

هرگز سوی من بخت خوش آواز نداد

یک شب نفسی از سر شادی نزدم

کآن روز بدست صد غمم باز نداد