کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۴

پیوسته کمان دولتت بر زه باد

روز تو ز روز و شبت از شب به باد

تا عالم و آب و خاک بر جای بود

بر روی زمین حکم تو فرمان ده باد