کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۳

من دوش دلی ز دستکار دهنت

بگذاشتم آنجا بکنار دهنت

گر یافته یی پیش منش باز فرست

تا می دارم بیادگار دهنت