کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۷

کس را ز غم تو با طرب کاری نیست

جز ناله مرا بروز و شب کاری نیست

مشغول بکار آب چشم تر ماست

چشم تو چنان مست عجب کاری نیست؟