کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۸

گفتم: ز تو خوبتر درین شهر بسیست

گفتا که چو من بعالم اندر هم نیست

گفتم: نه همه چشم دو دارند ایشان

گفت آری، ولیکن نه همه چشم یکیست