کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۵

بشنو سخن باد که چون دلخواهست

بنشین که نه وقت آتش و خر گاهست

این باد بدین خوشی ندانم زکجاست

یا محمل گل رسید یا در راهست