کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۱

تیغ تو که مرگ جرعة ساغر اوست

سرچشمة آب نصرت اندر سراوست

رخساره بخون دشمنانت شوید

این نیز نشان پاکی گوهر اوست