کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۶

بی روی تو شادی همه در درد دلست

و احوال زمانه سر بسر درد دلست

عالم بهر آن صفت که باشد گویاش

ما را ز میانه راه بر درد دلست