کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۶

گر افتدم آن ماه شبی مست بدست

بسپارم جان خود بدو دست بدست

ور دامن یار نیست پیوست بدست

دانم که گریبان خود هست بدست